song

listen the song

यिनै नेताको भर कति पर्ने, केहि गरौँ !

                 हुनत चुनाबले सधै सासकको छनोट गर्छ । र अहिले हाम्रो रास्ट्रमा हुन् लागेको/भर नभएको चुनाब दोश्रो संबिधानसभाको हो । जसले पनी शासकको चयन गर्ने अनी शासक कसरि बनाउन सकिन्छ र जनतालाई कसरि अंकुसमा पार्ने भन्ने कागजी लेखोट तयार पार्ने हो । यहाँ हाम्रो समाजमा संबिधान सभा नै सबैकुरा भनेर पहिलो संबिधानसभामा हामफाल्ने नेपाली धेरै छौ । घरको सबै काम छोडेर चुनाबमा हुमिएकै हौ । त्यसको फल चाखी रहेका छौ हामीले आज सम्म । त्यही फल पचाउन गार्हो भइरहेको छ ।आज सम्मका यस्तै राज्य शासकका फलहरुको कमालले गर्दा हामीहरु घर न घाटको जिबन बिताउन पुगेका छौ । जुन कुरा हामि जनताले कहिले पनी भुझ्न सकेनौ र बुझ्न सकेका पनी छैनौ । हो हामीहरु अझै कहिले सम्म अबुझ भएर बस्ने हो ? 

               

                 यहाँ हामीले सबै भन्दा बुझ्नु पर्ने मुख्य दुइटा कुरा छन। पार्टी र नेता : सर्बप्रथम पार्टीलाई बुझ्नु पर्ने हुन्छ त्यसको नीति, रणनीति,कार्यान्यन आदिको ज्ञान हुनुपर्छ त्यो केहि पार्टीका नेता बाहेक कसैलाई थाह छैन अगुवाले भनेको भरमा ताली बजाइन्छ यहाँ । र अर्को कुरा नेताको ....पार्टीको निति जति सुकै राम्रो होस् त्यसको कार्यनयन गर्ने नेता नै गद्दारी छ भने नाम मात्रको पार्टीको पनि काम हुन्न । जुन नेताहरु कुनै पनी ठिक हुन सकेको अवस्था छैन यहाँ । सबै नेताहरु देखि सबैको आस हराइ सकेको यो स्थितिमा देशमा चुनाब बाहेकको कुनै बिकल्प पनी छैन र देखिन्न पनी । यदी चुनाब भए पनी हामी जनताले पाउनु पर्ने आधारभूत आबस्यकता पूर्तिको लागी यिनीहरुबाट आस मात्र हो । यहाँ मुख्य गरी दुइटा पार्टीको बोलवाला छ, कांग्रेस र कम्निस्ट (भिबिन्न हागा सहित) जसमा कांग्रेसले सबै काम चुनाबबाट प्रजातान्त्रिक हिसाबले गुणान गर्छ । जसको हिसाब किताब ०७ साल देखि अहिले सम्म हामीले चाखी सक्यौ र बाकी कम्निस्टहरु छन् । जुन आफै मिल्न नसक्ने देश र जनतालाई कसरि मिलाउन सक्छन र हामीलाई युद्द बाहेक के दिन्छन होला र देलान । यस्तै पार्टी र नेताबाट हामी जनताले आस गर्नु भनेको आफु पछी पर्ने काम बाहेक अरु केहि काम हुन् सक्दैन । यो आउनै लागेको चुनाब पनी यिनैलाई छनोट गर्ने हो । जुन चुनाबले हामीलाई केहि दिदैन । केहि दिदैन भनेर चुनाब हुनु हुदैन भन्न खोजेको पनी होइन । चुनाब हुनु पर्छ तर आबस्यकता छ, किनकि आज राज्यको कुनै पनी निकाय खालि छ जसको पूर्तिको आबस्यक छ । र अझै आउने चुनाबमा राजनिती गर्न मन भयकाले भाग लिउन अनी को कसका नेता कार्यकर्ता बढी छन् देखाओस चुनाबले र पार्टी र नेता पनि मन नपार्ने(जनता) पनी कती छन् त्यो पनी देखाओस चुनाबले । 

                 यी यस्तै पार्टीका मन नपर्ने नेताहरु र यिनैलाई भोट दियर के काम बरु आफ्नै काम गरेर बस्छु भन्ने नेपालीको पनी संख्या कति छ चुनाबमा देखिने छ र देखाउनु छ । धेरै-भन्दा धरै मत खस्नु हुन्न । सबै जनता पनी चुनाबमा हुमिनु हुन्न । तठस्थ ब्यक्तिहरुको संख्या बढी हुनु पर्छ चुनाबमा । जसले गर्दा जित्नेले जितीरहन र हार्नेले जित्नको लागी तठस्थ ब्याक्ति तान्न जनताको लागी भोलिका दिनहरुमा केही देखाउन भन्ने मेरो भुझाई हो  ....त्यसैले म यो चुनाबमा भोट हाल्न जाने छैन र म जस्तैको संख्या बढोस् भन्ने चाहन्छु ।

                   

                   >>>अन्तिममा देस बिकासको लागी पार्टी, नेता र चुनाबको आबस्यकता हुन्न । चुनाब त केवल शासक छनोट मात्र हो । केहि गर्नु छ त समाजको लागी सबै मिलेर जाऊ बिकाश सम्भव छ >>>> 
                  
                  मलाई केहि गरौ भन्ने सकारात्मक सोच पलाएको छ र त्यस्तै सोच भएका साथीहरुको खाचो छ । 

                                
                  केहि गरौ भने सोच भएका साथीको लागी सम्पर्क : ९८५६०३१३७३

अर्थ छैन तर आबस्यकता छ चुनाबको

                आज नेताहरुको विरुद्धमा नबोल्ने नेपाली सायद कमै होलान । प्रत्येक चोक-चोकमा राजनीतिक गफ हुदा नेताहरुलाई गाली गर्ने त स्थायी गफ नै हो ।सारा नेपालीले सबै नेतालाई धिक्कारी रहेको यो आवस्थामा मङ्सिर ४ गतेको लागि  चुनाब तोकिएको छ । नेपालका माऊ पार्टीहरु पनि यो अबस्थामा चुनाबमा जान डराइरहेका छन् । तर चुनाबमा जान बाध्य भएका छन् । एकले अर्कालाई दोष दिदै चुनाबमा जान नचाहेको आरोप पनि लाई रहेका छन् । भने  अर्को तिर जनताहरु पनि पार्टी र नेताहरु पर्ती वाक्क-दिक्क भैसकेका छन् । अब आउने चुनाबमा भोट कसलाई किन र के को लागि दिने भन्नेको पनि कमि छैन । यता बैध्य खेमाका दलहरु चुनाबको घोर बिरोधमा हुनै दिन्नौ भनि कस्सिएका छन् । यो यस्तो अबस्थामा दलहरु पुग्नुको आफ्नै कमि-कमजोरीहरु कति छन् त्यो त सबैलाई छर्लंगै थाह भएकै कुरा हो । नेताहरुले आत्मालोचना पनि गरिसकेका छन् कि हामीले हिजो गल्ति गरेकै हौ भनेर । गल्ति कमि कमजोरी त् भै हाल्छ गरि हाले अब ति दिन सम्झिने हो भने हामी र हाम्रो देश कहिले पनि अगि बढ्न सक्दैनौ । अब हामी जनताले बिर्सी दिऊ नेताहरुको हिजोका गल्तिहरु तर अब देखि यी नेताहरु पनि सुध्रिनु पर्छ । हिजोका दिनका गल्ति कमि-कमजोरी अब दोहोराउन हुदैन ।  

        हिजो नेताहरुले गल्ति गरेकै हुन् यसमा कुनै संका छैन । अब गल्ति गर्ने हामी जनताको पालो आएको छ । हे ! नेतागणहरु तपाईहरुले हाम्रो गल्ति पनि स्वीकर्नु पर्छ । हाम्रो गल्ति तपाईहरुलाई तपाईहरुले भने जस्तै मताधिकारको बिषयमा हुन सक्छ जहाँ भोट नै नहाली आफ्नै काम गरेर बस्न पनी सक्छौ भने भोट हलिहाले पनि तपाइलाई नदीई अर्कैलाई पनि दिन सक्छौ ।

           अगिल्लो संबिधान सभाको चुनाबमा हामी जनताले यिनै नेंताहरुहरुलाई ठिक मत दियर ठिक-ठिक व्यक्तिलाई माथि छानी-छानी पठाएकै थियौ। जहाँ महान जनयुद्द हाकेको गौरबशालि पार्टी माऒबदि पार्टीलाई पर्थम,हिजो २००७ साल देखि राजनीतिमा खरिएको पार्टी काग्रेसलाई दिर्तीय,मदन भण्डारीको जबजको नाराले जनमत पाएको पार्टी एमालेलाई  तृतीय,र यसै यसैगरि क्रमस मदेसी लगायतका पार्टीलाई हामीहरुले सक्षमताको आधारमा संबिधान बनाउनको लागि सभासद चुनेकै हौ । तर बिडम्बना त्यसको ठिक उल्टो पर्न गयो । दु:खको कुरा सहि व्यक्तिलाई सहि ठाउमा पठायर सही सधुपयोग हुन सकेन । सहि व्यक्ति खराब व्याक्ति बन्दै गए ।यसरी आज नेपाललाई यो ठाउमा पुराउने यिनै नेताहरुले नै गर्दा हो । तपाई बैरी नेताहरुले हिजोको संबिधान सभाको चुनाब लड्न आउदा हाम्रो गाउ-घरमा हाम्रै आगाडी नेपाललाई स्विजरल्याण्ड बनाउने भनेको यिनै कानले सुनेको आजै हो जस्तो लाउछ । ति स्वर्ण नाराहरु कहाँ गए आज कि चुनाबको पर्खाइमा छन् ।अबको चुनाबमा ति त्यस्ता झुटा नारालाई नल्याएर आउदा नै बेस हुनेछ । ति हिजोका स्वर्ण नाराहरुले भएको नेताहरुको जितले मात्र नेताहरुको रजाई हुन गयो तर देश जस्ताको तस्तै रहन गयो ।नारा नारा मै सिमित भए भने देश जति दिन बित्दै गय त्यति पछी पर्दै गयो । म नेपाली भनेर होइन म गरिब नेपाली भनेर आजको बिस्वमा चिनिनु परेको छ ।

                   पहिलो संबिधान सभाको चुनाब र आजसम्मका दिनहरुलाई केलायर हेर्नेहो भने चुनाब गर्नुको कुनै अर्थ छैन । आखिर चुनाब यिनै पार्टीहरुकै बिचमा र यिनै नेताहरुकै बिचमा हुनेहो । यिनीहरु अजै पनि सुध्रिएको आबस्था छैन तर के गर्ने आज चुनाब बाहेकको कुनै अर्को विकल्प पनी छैन । आजको गणतान्त्रिक मुलकमा मताधिकारको  अधिकार प्रयोग गरेर भोट दियर भए पनी भोट नदिए पनी चुनाब चाई बिथोलिन हुन्न ।मंसिरको चुनाब हुनै पर्छ राम्रा नेताहरु छनोट परेर राम्रो संबिधान बनाउनै पर्छ । तर नेताहरुको भर छैन ।

निरिह बनेको प्रकृति प्रकोप र गुप्-चुप आगुवाहरु

          प्रकितिक प्रकोप मानिसले आफै निम्ताउने होइन प्रकितिनै निरिह भहेर आउछ । लिनेलाई त लिएर जान्छ बाकि रहेर जिउनेलाई रुवाउछ । अझै भौतिक क्षति भन्दा मानबिय क्षतिले सधैको पिडा बनाउन सक्छ । भौतिक क्षति त भोलि परिश्रमले पूर्ति गर्न सकिएला तर मानबिय क्षति कसले पूर्ति गर्न सक्छ । भौतिक क्षति बाहेक कालीकोटमा बाढी पहिरोमा परी १५ जनाले ज्यान गुमाएका छन् । मृत आत्माले स्वर्गको बास पाउला नपाउला संकल्प मात्र गर्ने हो तर पिडित परिवारजनको समस्या यो समस्या नै समस्या भएको कर्णाली भित्रको समस्या कस्तो होला ? खोई आज कोले समाधान गर्न सक्छ राज्यका उच्च पदमा रहेका देखी लियर गाउघर सामाज, पार्टी र NGO,INGO का अगुवाहरुलाई सोध्न मन लाग्यो ?  भासणमा ठुल-ठुला आस्वासन दिने आज खोइ कता हराएका छन् कि चुनाब आउदै छ चुनाबमा आस्वासन दिन जाउला भनेर पर्खी बसेका छन् । राज्यको कुनै क्षेत्रमा राज्यले कम्तिमा १५ %भन्दा बढी उपस्थिति जनाउन सकेन भने राज्यले त्यो क्षेत्रलाई छोडी दिनु पर्ने बिस्वब्यापी मान्यता छ रे खोई कहिले बुझ्ने हो राज्यले ? प्रिथिबी नारायण शाहले सिंगो नेपाललाई एक बनाई एकताको मालामा उनेका हुन् ; 'नेपाललाई' भनी नाख फुलाउनेहरुहो खोई कर्णालीलाई बुझेको ? जब नेपाल एक हुनु भन्दा पहिले जुम्ला अधिनस्थ राज्य अरु भन्दा सक्षम थियो। यसमा त कोहि पनी दुई मत छैन होला । हिजो आफैमा सक्षम राज्य आज देशको एक क्षत्रमा सिमित हुदा परजीबी झैँ बाच्नु पर्ने यो कस्तो बिडम्बना हो । ए ! राज्यका आगुवाहरुहो सक्छौ भने कर्णालीलाई सक्षम बनाउ होइन भने हिजोको जुम्ला जस्ताको तस्तै फिर्ता देऊ कर्णालीबासीले आफ्नो कर्णालीलाई आफै बनाएर देखाउने छन्।
             आज गरिवीको कारणले गर्दा कर्णालीलाई संसारमा जिउन गार्हो भैसकेहो छ । म पोखरेली , धरानी, पाल्पाली भन्दा अरुहरुलाई आफ्नो जन्मभूमिको सान हुन्छ तर जुम्लाको एउटा जुम्लीलाई जुम्ली भन्दा उसले आफुलाई आपमान गरेको सम्झीन्छ ।आज कर्णालीबासीहरु लाई कर्णाली बाहिर भेटेमा घर सोध्नुहोस कर्णाली घर भन्न उ हिच्किचाउछ । यसरी आफ्नो सत्य परिचय दिन गारो किन भै रहेको छ । यो राज्यले कहिले बुझ्ने हो ? जसरी कर्णालीकोलाई नेपालमा आफ्नो परिचय दिन गार्हो छ त्यसरी बिदेसमा नेपाली हु भन्न पनी गार्हो भैरहेको होला बिदेशिएका नेपालीहरूलाई ।
              आज म कर्णालीको भन्न मलाई गार्हो अबस्था हो यो । यहाँ कसलाई के भनौ भनेर हुने भए म भन्दा अग्रज कर्णाली पर्ती चासो राख्नेहरुले  सधै राज्यलाई घचघचाई रहनु भएको छ तर केहि हुन् सकेको छैन हुनेवाला पनी देख्दिन जति सकारात्मक रहे पनी । तर मलाई आज कालिकोटको बाडी-पहिरोले पनी कर्णालीलाई नछोडेको र चुप रहेका अगुवाहरुको चर्चिकला हेर्दा पो गजब लागेर आयो ! किन हो हिजो सम्म कर्णालीका दुख पीडालाई सम्मोधन गर्नेहरु आज नबोलेका होलान ? हरेक भासणमा केहि गर्नु भन्दा पहिले हामीले कर्णालीको पिडा बुझ्छौ र हामीले समस्याको समाधान गर्छौ भन्ने हाम्रा अगुवाहरु आज कता हराएका होलान ? 

प्रकृति प्रकोपसंग हाम्रा आगुवाहरुलाई जुधाउन मन लाग्यो

प्रकृति प्रकोप संग के लाउछ,मौसम नै निरिह भै दिए पछी कठै भनि मन दुखाउनु मात्र हो । 
हिजो देखि अविरल परेको पानीले देशभरका अधिकांश भूभागमा असर परेको छ उता दार्चुलामा महाकालीमा आएको बाढीले कटान बढेपछि दार्चुला सदरमुकाम खलंगा अस्तब्यस्त भएको छ । सरकारी कार्यलय सहित दर्जनौ घरहरु बागाएको छ । भुगर्बविदहरुले सरकारलाई जानकारी नगरेका हुन् कि सरकारले जानकारी हुदा-हुदै जिल्लालाई प्रकृति प्रकोपबाट सुरक्षित गर्न नसकेका हुन् प्रत्यक्ष राज्यको पहुच पुगेको जिल्ला सदरमुकाममा त यस्तो हालत छ भने बिकट दुर-दराजका गाउँहरुको कस्तो बिजोक होला ? भारतले बनाएको बाधका कारण महाकालीको बहाब नेपालतिर सोजिन पुगेको हो रे जानकारहरुका अनुसार धन्य जानकारहरु यो कुरा बाध बनाउदा जानेका त पक्कै थियौ होला । यो भएन त्यो भएन,देश र जनता का लागि लड्ने हामी भन्दै बिकास निर्माणमा बाधा अड्चन ल्याउने,गरि खान लागेका जनतालाई भिभिन्न बाहानामा राजनीतिक बखेडा निकाल्दै थोत्रो आस्वासनमा ताली बजाउन लाउने संचालनमा रहेका उद्योग,व्यवसायमा जनमुखी नारा ल्याएका छौ भन्दै बन्द गर्न लाउने हाम्रा अगुवालाई यो निरिह बनेको मौसम को प्राकृतिक प्रकोप संग जुधाउन मन लाग्यो